Wie ben ik?

Unos, dos, tres, catorce!

Met deze woorden schoot Bono diverse concerten van de Vertigo Tour op gang.
En met dezelfde woorden wil ik mijn allereerste bericht hier starten.
Een beetje onwennig, 10 keer gecontroleerd op spelfouten, dit moet goed gaan!

Buiten mijn gezin, vrouwtje Kathleen en zoontje Jens, heb ik nog een aantal passies: voetbal, malware en muziek.

In de voetbalwereld overheerst het blauw en zwart uit Brugge.
Club Brugge deed in mijn kinderjaren mijn hart al sneller slaan. Nu is de voetbalpassie en vooral de emotie een heel stuk minder.
Vroeger was ik kapot na een nederlaag, nu kan ik het allemaal wat makkelijker relativeren. De leeftijd zal daar wel wat mee te maken hebben denk ik.

Malware is een ander tijdverdrijf.
Je vindt me vaak op allerlei securityfora, waar ik (aka Marckie) mensen probeer te helpen die problemen hebben met malware.

Muziek betekent voor mij U2.
Mijn eerste kennismaking met deze groep dateert van 1982. Live zag ik ze voor het eerst aan het werk in 1983.
De songs, de muziek, ze bezorgen me elke keer opnieuw weer kippevel.

I am not in a place called Vertigo, I am in the city of blinding lights, where the streets have no name....and malware has no chance...